کشف الماس به وزن 138 قیراط از معدن lulo کشور آنگولا توسط شرکت Lucapa Diamond

 

کمپانی Lucapa Diamond   اعلام کرد که یک الماس به وزن 138 قیراط از معدن lulo  کشور آنگولا  را از مجاورت منطقه و سایت اصلی اکتشاف خود کشف کرد.
این هشتمین الماسی می باشد که بیش از صد قیراط وزن دارد و توسط این شرکت استخراج و کشف شد.
الماس 144 قیراط در ماه آوریل 
الماس 131 قیراط گرید D با کیفیت lla در ماه مارس
الماس به وزن 118 قیراط قهوه ای
الماس به وزن 133 قیراط خاکستری با کیفیت پایین
الماس به وزن 114 قیراط در گرید D   و با کیفیت lla  در ماه فوریه
الماس با وزن 104 قیراط در ماه ژانویه
الماس با وزن 113 قیراط در ماه ژانویه

میدان بارش شهاب سنگ (Strewn Field)

میدان بارش (Strewn Field)

زمانی که یک آذرگوی به هوای زمین برخورد می کند متلاشی می شود و پاره های این سنگ روی زمین می بارند. همیشه شهاب سنگ ها با زاویه به سوی زمین می آیند چون اگر با زاویه نباشند با برخورد با هوا از بین می روند. جایی  که در زمین این تکه های شهاب سنگ به زمین می بارند را میدان بارش میگویند. اندازه ی آزرگوی ها گوناگون است، گاهی 100 کیلو گاهی هزار کیلو، گاهی بیشتر یا کمتر.

پس زمانی که یک جستجوگر شهابسنگ سنگی را در کویر پیدا می کند دو رویداد مهم را پیدا کرده است، نخست این که سنگی آسمانی پیدا کرده است، و دوم که از پیدا کردن سنگ مهم تر است، پیدا کردن میدان بارش است. محل پیدا شدن سنگ را gpsبزنید و ثبت کنید، برای این که میدان بارش از دست نرود، و بدانید میدان بارش شهاب سنگ کجا بوده. پس از اینکه نخستین سنگ را پیدا کردید دنبال پاره سنگ های دیگر بگردید، و هر کدام را پیدا کردید محلش را جی پی اس زده در دفتر یاداشت کنید، وزن هر سنگ را یاداشت کنید چون با این روش می شود بررسی کرد که این آذرگوی از کدام سو بسوی زمین آمده است. همیشه پاره سنگ های ریزتر زودتر از پاره سنگ های درشت تر به زمین باریده می شوند. از روی وزن سنگهای یک میدان بارش می شود محاسبه کرد که میدان بارش چه اندازه بزرگ است و کجا را باید بیشتر گشت.

میدان بارش مانند یک لوزی می ماند که یک سوی آن سنگ های ریزتر و پایان آن سنگ های درشت تر می افتند. به عکس زیر نگاه کنید . که چند میدان بارش را نشان می دهد.

 

چه جاهایی برای کاوش شهاب سنگ مناسب تر است ؟

چه جاهایی برای کاوش مناسب تر است:
دو مکان بهترین جا هست، یکی در دشت هست و دیگری قطب جایی که یخ هست، دلیلش این هست که در آنجا آسان تر می شود سنگها را دید. برای نمونه اگر در بیابان هستید و هیچ سنگ و کوهی در نزدیک شما نباشد، یا این سنگ از آسمان افتاده است و یا یک شخصی آن را به اینجا آورده است. باید آزمایش شود. اگر شکارچی شهاب سنگ هستید بهتر است دشتها را بگردید. هم میهنانی که نزدیک یا توی کویر زندگی می کنند بخت بسیار بالایی دارند.
 باید در بیابانی بگردید که یک دانه سنگ زمینی تا دهها کیلومتر نباشد. مانند کویر لوت و دیگر کویرهای ماسه ای. ماسه را باد می برد و سنگ بر جا می ماند و نمایان می شود.

 

جدول چگالی انواع شهاب سنگ ها و برخی از سنگ های زمینی

جدول مربوط به چگالی شهاب سنگ ها 

 

جدول زیر مربوط به چگالی تعدادی از سنگهای زمینی است که چگالی بعضی از سنگ های زمینی با چگالی شهاب سنگ ها برابری میکنند .

 

روش چگالی گرفتن ( وزن مخصوص )

1- سنگ را وزن کرده و وزن آن را یاداشت میکنیم.

2- ظرف یا پارچ را تا نیمه آب کرده روی ترازو می گذاریم و ترازو را صفر می کنیم.

3- سنگ را با بند بسته داخل آب آویزان می کنیم به گونه ای که سنگ به جداره ی ظرف نخورده و با کف ظرف هم تماس پیدا نکند ( داخل آب شناور بماند).

4- اکنون عددی یا وزنی که ترازو نشان می دهد را یاداشت می کنیم.

5-در پایان وزن سنگ را با عددی که درمرحله سوم بدست آوردیم تقسیم می کنیم. عدد بدست آمده چگالی سنگ ما است.

مثال:

وزن سنگ 2000 گرم و وزن سنگ در حالت شناور در آب 700 گرم باشد فرمول زیر بدست می اید.

2000 گرم تقسیم بر 700 گرم میشود 2/85 این عدد چگالی سنگ ماست.

حال ببینیم چگالی گرفتن به چه کار یک جستجوگر شهاب سنگ می آید.

این را بدانید که سنگهای زمینی چگالی های گوناگونی دارند ولی بیشتر آنها چگالی شان زیر 2/5 است .

درنتیجه

1- اگر سنگی آهنی باشد و چگالی آن بین 7 تا 8 نباشد شهاب سنگ نیست.

2- اگر چگالی سنگی زیر 2/5 باشد 99% این سنگ زمینی است و شهاب سنگ نیست.

3- اگر چگالی سنگی بین 4 تا 6/5 باشد سنگ زمینی است مگر اینکه شهاب سنگ pallasite و mesosiderite باشد این دو شهاب سنگ تنها شهاب سنگ های هستند که چگالیشان بین 4/23 و 4/89 هست که درجدول موجود است.

4- چگالی زیر2 سنگ آسمانی نیست مگر اینکه پوسته ی گداخته داشته باشد.

5- سنگ هایی که چگالی بالای 8 داشته باشند هم شهاب سنگ نیستند.

تصاویری زیبا از بافت انواع شهاب سنگ

تصویری زیبا از بافت یک شهابسنگ کندریتی(سنگی)

شهاب سنگ شیشه ای

شهاب سنگهای شیشه ای از نمونه های بسیار منحصر به فرد هستند . این نمونه های نادر از زیبایی خاصی بهرمند میباشند .‌این قطعه با وزن ۲۳۹/۱ گرم در صحرای لیبی یافت شده است .

 

Glass meteorites are examples of very unique. This rare example of beauty properties are benefits. This piece of 239/1 grams weight has been found in the Libyan desert.

بزرگ ترین شهاب سنگ روی کره زمین

 

بزرگ ترین شهاب سنگ روی زمین در نامیبیا قرار دارد که در سال 1920 کشف شد . این سنگ بزرگ را هوبان نامیدند که در حدود 60 تن وزن دارد . دانشمندان فکر میکنند که 80،000 سال پیش به زمین سقوط کرده باشد . اما دانشمندان سن آنرا تا 200 میلیون  سال قبل تخمین می زنند .

The largest meteorite on Earth in Namibia, which was discovered in 1920. Hoban called the big rock that weighs about 60 tons. Scientists think that 80,000 years ago have fallen to the ground. But scientists estimate the age of the up to 200 .millionyears ago

 

شهاب سنگهای سنگی

بزرگترین گروه از شهاب سنگ ها شهاب سنگ های سنگی است. ساخته شده از مواد معدنی که بیشترین قسمت مربوط به مواد معدنی هستند که بر روی زمین یافت می شوند. با این حال، آنها ساختار و بافت در اینجا یافت نشد. گروه شهوت سنگین به دو زیر گروه عمده تقسیم می شود: خواندریدها و آگوردریت ها. خواندریدها نام خود را به دلیل ساختارهای معدنی کروی که حاوی کلسترول نامیده می شوند، دریافت می کنند. در فضا، قطره های ذوب شده از مواد سنگی در گرانش بسیار کم به کره های کوچک دور افتاده که به مواد معدنی کریستال می شوند. Achondrites ها شهاب سنگ های سنگی بدون کاندرون هستند. این شهاب سنگها دارای ساختار معدنی آذرین با کریستالهایی هستند که نشان می دهد آنها در یک محیط با برخی از گرانش تشکیل شده است. در بیشتر شهاب سنگ ها آهن نیکل فلزی وجود دارد. این فلز به شکل دانه های پراکنده در سراسر ماتریس سنگ است.

شهاب سنگ از نوع سنگی اغلب دارای دانه های آهن - نیکل در آنها است. آهن فلزی در سنگهای زمین بسیار نادر است. فضای مرطوب زمین تقریبا تمام آهن بومی را به شکل دیگری از آهن شیمیایی آهن تبدیل کرده است.

 

آئرولیت ها ( شهابهای سنگی):
 ترکیب آنها سیلیکاته میباشد و به شهاب سنگهای سنگی شناخته میشوند. دسته بندی این شاخه بر اساس بافت سنگ تعیین میشه و شامل کندریت ها Chondrites و غیرکندریت ها    Achondrites  است.

دسته اول بخاطر کندریول یا کندری نام گذاری شده که اجسامی گرد و کوچک با متوسط قطر یک میلیمتر و بیشتر از اولیوین یا پیروکسن تشکیل شده است. گفتنی است این بافت در سنگهای زمینی دیده نشده و شاخص مناسبی برای شناسایی شهاب سنگهای سنگی است. 

کندریت کربنی یک نوع نادر شهاب سنگ است که حاوی مقدار زیادی از مواد معدنی غنی از منیزیم، اولیوین و سرپانتین و انواع ترکیبات ارگانیک، از جمله اسیدهای آمینه است. اطلاعات زیادی در مورد منبع خورشید و سیارات و حتی پیشینه خودشان ارائه می دهند.

غیرکندریت ها بخاطر نداشتن کندریول در بافت سنگ دسته بندی شده اند. بافت این نوع شهاب سنگ متبلورتر از نوع دیگر است. بسیاری از غیرکندریت ها بافت و ترکیب مشابهی با سنگهای آذرین زمینی دارند و احتمالا از یک ماگمای سیلیکاتی متبلور و تشکیل شده اند.

 

انواع زیر گروه شهاب سنگ های کندریتی : 

1- گروه C

Carbonaceous chondrites

2- گروه E

Enstatite chondrites

3- گروه R

Rumurutiites

4- گروه K 

Kakangari

5- گروه O

Ordinary chondrites

 

گروه C :

زیرگروههای مختلف از گروه شهابسنگهای کندریتی کربناته :

 

1- کندریتهای گروه CI :

 بنام شهاب سنگ ایوانا نامیده می شوند. آنها دارای تعداد بسیار کمی کندرول هستند و عمدتا از مواد خرد شده و دانه ریز تشکیل شده اند که با قرار گرفتن در معرض آب روی سیارک مادر، بسیار تغییر کرده اند. 
در اثر این مجاورت با آب به کندریت های CI تا 20٪ آب علاوه بر مواد معدنی مختلف مانند فیلیسلیکات های آبدار مانند خاکستر و اکسید آهن به شکل مگنتیت دارند.
 آنها همچنین دارای ماده آلی هستند، از جمله هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAH ها) و اسید آمینه، که آنها را در جستجو برای سرنخ هایی از مبدأ زندگی در جهان مهم می سازد.

 

2-کندریت های گروه CV :
 کندریتهای گروه cv بر اساس شهابسنگ ویگارانو که در سال 1910 در ایتالیا افتاد نامیده می شوند. 
آنها به کندریت های معمولی شباهت دارند و دارای خوشه های بزرگی از الیوین غنی از منیزیم هستند که اغلب توسط سولفید آهن احاطه شده اند و در یک ماتریس خاکستری عمدتا غنی از آهن - اولیوین قرار دارند.
 آنها همچنین حاوی ترکیبات کلسیم-آلومینیوم (CAI) هستند که معروف ترین مواد معدنی در منظومه شمسی هستند که معمولا بیش از 5٪ از شهاب سنگ را تشکیل می دهند.

 

3- کندریتهای گروه CK:

شهاب سنگهای این گروه بر اساس Karoonda، یک شهاب سنگی که در سال 1930 در استرالیا سقوط کرد، نامگذاری شده است.
 تنها حدود 20 عضو مختلف از CK شناخته شده است. در ابتدا، این شهاب سنگ ها به عنوان اعضای گروه CV در نظر گرفته می شده و به عنوان CV4-5 تعیین می شده اند. با این حال، به تازگی، در گروه مستقلی قرار گرفتند؛ زیرا در برخی موارد از همه ی دیگر  کندریت های کربنیک متفاوت هستند.

کندریتهای گروه CK متعلق به انواع متفورمین نوع 6 -6 هستند، اگرچه اکثر آنها به عنوان CK4 طبقه بندی شده اند. آنها به دلیل درصد بالای مگنتیت که در یک ماتریس سیلیکات های تیره پراکنده شده اند، شامل الیوین و پریکسن غنی از آهن هستند.

 

4- کندریت های گروه CO:

کندریت های CO بر اساس نام شهاب سنگ اورنان که در سال 1868 در فرانسه افتاد نامیده می شوند. 
آنها از نظر ترکیب و از نظر شیمی به کندریتهای گروه CV شباهت دارند و ممکن است همزمان با آنها تشکیل شده باشند.
همانطور که در گروه cv ، آلومینیوم و کربن وجود دارد در این دسته نیز همینگونه است اما معمولا خیلی کوچکتر هستند و در ماتریس به شدت گسترش پیدا می کنند. همچنین نمونه هایی از فلزات گرانبها شامل فلزات آزاد، غالبا آهن نیکل هستند که به عنوان جلای های کوچک بر روی سطوح جلای نمونه های تازه و بدون دانه ای ظاهر می شوند.

 

5- کندریتی کربنی CB :
این شهاب سنگ کندرایت کربنی بسیار عجیب است و چند نمونه بیشتر از آن پیدا نشده . نخستین بار دراسترالیا پیدا شده است.

بیش از 50% آهن دارد ولی چون کربنی هستند آنها را جزء گروه های آهنی- سنگی به شمار نمی آورند و سنگی طبقه بندی می شود.
چگالیش بالای 4 است و دایره های بزرگ آهن درونش است. 
به عکس ها نگاه کنید. کندرول های آن سانتیمتری هستند و راحت می شود بخاطر آهن زیاد از دیگر کربنی ها تشخیص داد.

 

 

6- کندریتی کربنی CM:

کندریت های CM به نام شهاب سنگ میگی که در سال 1889 در استان میکولایوف اوکراین سقوط کرد، نامگذاری شده اند. آنها شامل کاندرول های کوچک (معمولا قطر 0.1-0.3 میلیمتر) و مقادیر مقاوم در برابر حرارت مشابه هستند. آنها همچنین تغییرات آبی کمتری نسبت به کندریتهای CI و حدود نصف محتوای آب آنها را دارا هستند. 
با این حال، مانند CI ها، آنها دارای مقدار زیادی مواد آلی هستند - بیش از 230 اسید آمینه متفاوت در مورد شهاب سنگ Murchison معروف وجود دارد.

 

7- کندریتی کربنی CH:

 

8- کندریتی کربنی CR:

 

گروه E :

شهاب سنگ گروه کندرایت انستاتیت یا گروهE یکی دیگر از شهاب سنگ های کمیاب و جالب است که شناختش دشوار است وتنها 2 درصد همه ی شهاب سنگ های کندرایتی را تشکیل می دهد، تاکنون بیش از 220 عدد از این شهاب سنگ پیدا شده و کم کم از افریقا به تعداد آنها اضافه می شود، این شهاب سنگ در مقایسه با دیگر شهاب سنگ ها کمترین کانی را دارد و بیشتر از کانی انستاتیت درست شده و به نام همین کانی نام گذاری شده است. 

این شهاب سنگ معمولا تا 10 درصد آهن خالص دارد ولی میتواند تا 30 درصد هم آهن داشته باشد و در این شهاب سنگ کندرل های ریزی وجود دارد، بسیار به شهاب سنگ ماه شبیه است و همینطور به سنگ های زمینی، و گاهی باسنگ های زمینی وشهابسنگ ماه اشتباه گرفته میشود، به عکس ها خوب نگاه کنید.
این شهاب سنگ اکسیژن بسیار کمی دارد وزمانی در فضا بسیار گرم شده است.

 

گروه R :

نخستین شهاب سنگ کندرایتی روموروتی یا گروه R در کشور کنیا در شهر روموروتی در سال 1943میلادی پس از دیدن فرود آذرگوی در یک بارش شهاب سنگی پیدا شده و از سال 1994 یک گروه کندریتی خاص بخاطر این شهابسنگ کندریتی درست شد، که کاملا با کندریت های گروه کربنی، معمولی و انستاتیت ها فرق میکند، و خودش برای خودش گروه دارد.

تا کنون بیش از صد عدد از این شهاب سنگ پیدا شده و هر ساله نیز افزایش می یابد ،

35 تا 50 درصد این شهاب سنگ را کندرول ها تشکیل می دهند، آهن درون این شهاب سنگ آهن خالص نیست و همه آهن درون آن بصورت اکسید و سولفید در آن وجود دارد، تا 70 درصد می تواند اولیوین داشته باشد ، 14 درصد فلدسپار و 5 درصد پیروکسن-CA و درون آن خرده سنگ وجود دارد. وکندرول های کمتری دارد، سیارک مادر این شهاب سنگ گفته می شود یک سیارک به نام(Regolith) میباشد.

این شهاب سنگ هم از گروه شهاب های کم یاب است

 

گروه K :

شهاب سنگ کندرایتی کاکانگاری یا گروه kگروهی است بسیار کوچک از شهاب سنگ های کندرایتی که بسیار کمیاب است،نخستین بار این شهاب سنگ در سال 1890 در شهر تامیل کشور هندوستان به چشم دیده شد که بسوی زمین می آید وپس از افتادن 310 گرم ازآن جمع آوری شد،مقداری از آن در شهر کلکته هندوستان است،مقداری از آن نیز در موزه انگلستان.

پس ازبارش هندوستان دونمونه دیگر هم پیدا شده است، یکی در نیومکزیکو امریکا،ودیگری روی یخ های قطب جنوب، به همین خاطر این نمونه شهاب سنگ یکی از کمیاب ترین کندرایت ها است ، به همین خاطر کسی که این شهاب سنگ را جایی پیدا کند سود فراوانی می بردوکمک شایانی هم به علم شهابسنگ شنا سی جهان کرده است.

در نخستین آزمایش ها از این سنگ گمان نمی رفت از گروه کندرایت کربنی باشد، ولی بعد ثابت شد که کانیهای درونی شهاب از گروه کندرایت های معمولی است،این شهاب میان گروه H و  Enstatie قرار دارد. 6 تا ده درصد این شهاب سنگ از آهن تشکیل شده، مادر این شهاب سنگ باید یک سیارک تک و کهنی باشد که هنوز کسی نمیداند که از کجا آمده است .

دانشمندان آرزو دارند در میان شهاب سنگ های پیدا شده از سراسر دنیا به یک کاکانگاری دیگر بر بخورند تا بتوانند بیشتر برروی این شهاب سنگ نادر پژوهش کنند.

عکس زیادی از این شهاب سنگ موجود نیست و همینطور شناخت این شهاب سنگ دشوار است ،برای شناختش یا باید با چشم افتادنش را ببینید و یا ازمایشگاه میتواند نوع آن را راحت تشخیص دهد چون این شهاب سنگ ویژگی های خاص خودش را دارد.

 

گروه O :

کندرایت های معمولی یا رایج:

با اینکه این شهاب سنگ ها را کندرایت معمولی می گویند ولی یکی از مهمترین شهاب سنگ ها هستند کندرایت های معمولی شهاب سنگ هایی هستند که از کمربند سیارکی می آیند و مادر این شهاب سنگ ها دگرگون نشده است یعنی حالت اولیه خود را از هنگام شکل گیری از دست نداده اند با ارزش ترین شهاب سنگ ها از نظر علمی به شمار می روند بیشتر این شهاب سنگ ها از کانی الیوین پیروکسین وآهن آزاد تشکیل شده اند و به سه گروه تقسیم بندی می شوند:

گروه H

معمولی ترین و فراوان ترین گروه کندرایت ها در این گروه قرار دارند که ۴۸ درصد کندرایت های معمولی را تشکیل می دهند به این دلیل نام این گروه را  H گذاشته اند،Hبر گرفته از  High iron به معنی دارنده آهن بالا هستند جدید ترین شهاب سنگ کشف شده این گروه توسط حجت کمالی از بیابان لوت بوده است که به نام ایشان در بولتن جهانی شهاب سنگ به ثبت رسیده  است.این شهاب سنگ نیز به چند زیر گروه تقسیم می شود به نام H3 تا H7 و هر کدام از یک قسمت سیارک جدا شده است بین ۲۵ تا ۳۱ درصد آهن آزاد و خالص دارد.این شهاب سنگ جذب آهنربایی خوبی دارد.

 

گروه L

نام گروه L از Low iron می آید یعنی درون آن آهن کمتری نسبت به گروه H می باشد و ۴۰ درصد شهاب سنگ های کندرایت معمولی را تشکیل می دهد بین ۲۰ تا ۲۵ درصد آهن آزاد دارد و به آهنربا کشش   مناسبی دارد.

 

گروه LL

این گروه کمترین فراوانی را در کندرایت های معمولی دارند نامش هم از این می آید یعنی کمترین دارنده آهن بین ۱۹ تا ۲۲ درصد آهن دارد ولی بیشتر آهن این شهاب سنگ به صورت اکسید درون سیلیکات است و تا ۳ درصد آهن خالص دارد این شهاب سنگ به نسبت شهاب سنگ های معمولی بزرگترین کندرول ها را دارد.

به خاطر آهن و جذب کم بعضی اوقات با شهاب سنگ های آکندرایت اشتباه گرفته می شود این شهاب سنگ هم مانند بقیه شهاب سنگ های معمولی به چند زیر گروه تقسیم بندی می شود.

 

نکته

ترکیبات مرسوم در شهابسنگهای کندریتی به قرار زیر است
این مواد معدنی با درصد های متفاوت که محدوده اش نیز ذکر شده ، در شهابسنگهای کندریتی مشاهده می شوند:

Olivine,   (Mg,Fe)2SiO4             30-53
Orthopyroxene,    (Mg,Fe)SiO3  25-35
Plagioclase,  (Na,Ca)(Al,Si)408   5-10
Nickel-iron,      (Ni,Fe)                  1-20
Troilite,              FeS                      4-7

نام ماده معدنی، فرمول ماده معدنی و درصد تشکیل دهنده آن در شهابسنگهای کندریتی در لیست بالا مورد ذکر قرار گرفت.

 

شهاب سنگ های آکندریت :

شهاب سنگ های HED یک زیر گروه از آکندریتها هستند. نام این گروه برگرفته از حروف اول سه کلمه می باشد  HED مخفف "Howardite-eucrite-diogenite" است. 
این سه کلمه یعنی:
Howardites
Eucrites
Diogenites
زیرگروههای این شهابسنگ هستند.

آنها به شدت شبیه سنگ های آذرین زمینی هستند.

 

 

شهاب سنگ های سنگی آهنی

شهاب سنگ های سنگی آهن از هر دو فلز آهن و فلز نیک ساخته شده است و این گروه شامل دو زیر گروه بزرگ، پالاسیت ها و mesosiderites است. Pallasites با داشتن بخش بزرگی از جرم خود را در فرم بلورهای اولیوین با این کریستال توسط آهن نیکل احاطه شده است. مازوزیدریت ها دارای مواد معدنی سیلیکات هستند که معمولا در بسیاری از شهاب سنگ های آهن یافت می شوند، اما مقدار سیلیکات ها کاملا بالا می رود و به این ترتیب این شهاب سنگ ها به عنوان mesosiderites طبقه بندی می شوند.

 

شهاب سنگ سنگی - آهنی همانطور که از نام آن بر می آید آنها ویژگی های هر دو نوع قبلی ( سنگی و آهنی) را دارند. آنها از مخلوطی از آهن- نیکل و سنگ ساخته شده اند. ممکن است فایل یا خرد شوند و فلز فراوان پیدا شود. اما اغلب ممکن است در نقاطی پیدا کنیم که یک فایل منظم از مواد معدنی بی فایده باشد. بخش مواد معدنی آن می تواند از مواد معدنی سیلیکات تیره باشد یا اینکه از بلورهای زرد و سبز الیوین باشد.

شهاب سنگ های سنگی -آهنی، سنگین هستند زیرا آنها حاوی مقدار زیادی آهن هستند. آنها اغلب به همین دلیل بسیار زنگ می زنند. و کریستال های اولیوین ممکن است در خارج تغییر رنگ داده شود یا از فرآیندهای هوازدگی و زنگ زدگی رها شوند. سرباره کوره گاهی با مواد شهاب سنگی -آهنی اشتباه گرفته می شود،  زیرا اغلب حاوی آهن و مولکول ذوب شده است. اما سرباره کوره اغلب متخلخل است و شهاب سنگ ها نیستند.

 

 

 

شهاب سنگ های آهنی

شهاب سنگ های آهن از مواد جامد نیکل- آهن تشکیل شده اند. اغلب مواد معدنی در شهاب سنگ های آهن وجود دارد، اما درصد کمی از جرم آنها را تشکیل می دهد.
 سه زیرگروه اصلی آهن را به رسمیت شناخته است. آنها Oktahedrites، Hexahedrites و Ataxites هستند. فلز نیکل در تقریبا تمام شهاب سنگ ها یافت می شود. 
این مقدار نیکل است که در آلیاژ فله اصلی است که در فضایی خنک شده است که مشخص می کند که یک شهاب سنگ در کدام یک از سه خانواده آهن،  قرار داده خواهد شد. این تفاوت شیمیایی نیکل باعث ایجاد تفاوت در ظاهر کریستالی فلز می شود و حتی مشخص می کند که چه مواد معدنی آهن نیکل کریستالی می شوند. در Octahedrites هر دو کانی های معدنی تانیت و Kamacite رشد می کنند. مخالف با آتاکسید ها که در آن تنها تنئیت قادر به رشد بود، صادق است.

شهاب سنگ آهنی یا سیدرولیت ها:
سیدرولیت ها یا شهاب های آهنی – سیلیکاتی ، با ترکیبی حدود 50 – 50 به دو گروه با ترکیب شیمیایی و کانیایی متفاوت به نامهای پالاسیت (Pallasites) و مزوسیدریت (Mesosiderites) تقسیم شده اند.
 پالاسیت ها از زمینه ای غالب از آهن و نیکل تشکیل شده اند. در این زمینه غالب بلورهای با شکل منتظم الیوین وجود دارد. در مزوسیدریتها فاز سیلیکاتی بیشتر فلدسپات پلاژیوکلاز و پیروکسن میباشد.

در شهابسنگ های آهنی ، عناصر متفاوتی وجود دارند؛ از آن جمله می توان عناصری مانند: نیکل، گالیم و ژرمانیوم را عنوان کرد.

 

 

چارت شهاب سنگ های آهنی :

 

 

ارتباط با ما در اینستاگرام : https://www.instagram.com/p/Bv6o45BBJd8/?igshid=1p3x270q5kpx